Μαξιμαλισμός ή ρεαλισμός είναι το συστατικό που χρειάζεται η αριστερά;

Ποια θα είναι η επόμενη μέρα για την Ελλάδα; Έχει ενδιαφέρον να το συζητήσουμε, αλλά κατά τη γνώμη μου περισσότερο πρέπει να ενδιαφέρει τι συμβεί στον μικρομεσαίο Έλληνα διότι περί αυτού πρόκειται. Τι να κάνη κανείς μια χώρα που με τα μέτρα και τις πολιτικές του ευρωπαϊκού κατεστημένου είναι σωσμένη, και την ιδία ώρα ο πολίτης που είναι ο κορμός, και ο λόγος ύπαρξης ενός κράτους, κατεστραμμένος.

Οι εκλογές έγιναν και το αποτέλεσμα είναι γνωστό σε όλους καθώς επίσης και τα αδιέξοδα που δημιούργησε μη αντιλαμβανόμενοι οι αρχηγοί κυρίως των αριστερών κομμάτων, πλην Κουβέλη ο οποίος μ έναν καθαρό και διαλλακτικό λόγο έχει τοποθετηθεί και αναπτύξει της θέσεις του άσχετα αν κάποιος συμφωνεί η διαφωνεί μαζί του είναι ξεκάθαρος.

Από την άλλη το ΚΚΕ έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν θέλει καμία ανάμειξη περιχαρακωμένο πίσω από ιδέες και αντιλήψεις κάποιας άλλης πολιτικής εποχής που δεν συνάδει με τα θέλω του λαού αλλά και τις ανάγκες του σήμερα.

Ο δε ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε εντελώς ανέτοιμος για να αναλάβει μια πρωτοβουλία διακυβέρνησης και κυρίως χωρίς πρόταση ρεαλιστική πάνω στη βάση τις διαπραγμάτευσης του μνημονίου μιας και προεκλογικά χρησιμοποιούσε μια γλώσσα η οποία ήταν ακραία λιοντάριστική που μπορούσαν κι ίδιοι να καταλάβουν πώς δεν είχε καμία πιθανότητα επιτυχίας που όμως απ ότι βλέπουμε μετεκλογικά αλλάζει, γίνεται ποιο ήπια και στρωτή αλλά ξανά στερείται περιεχομένου διότι σε αυτόν τον χώρο υπάρχουν οι αμφιλεγόμενες συνιστώσες που με καιροσκοπικό λόγο προσπαθούν αν αλιεύσουν σε θολά νερά οφέλη. Με αυτές τις ομαδούλες πρέπει να γίνει σαφές ότι η εκλογική δυναμική που πραγματικά ασκούν είναι από ανύπαρκτη έως αμελητέα, για αυτόν το λόγο πρέπει ο κ Τσίπρας να απεγκλωβιστεί αν θέλει να έχει μια διαφορετική πορεία στη πολιτική του διαδρομή.

Αυτό ασφαλώς γνωρίζουμε όλοι ότι δεν είναι καθόλου εύκολο να γίνει αλλά παρ όλα αυτά πρέπει να σκεφτούν ότι οι περισσότεροι εκλεγμένοι βουλευτές και μάλιστα με πρωτιές προέρχονται από τους διαγραφέντες από το ΠΑΣΟΚ, οπότε είναι μια ευκαιρία να αρχίσουν να σκέπτονται περισσότερο ως μια πραγματική κυβερνώσα αριστερά με ρεαλιστικές προτάσεις και σκέψεις, παρά με το μαξιμαλισμό των εκτός τόπου και χρόνου συνιστωσών που δεν νομίζω ότι και πολλά γι αυτές ξέρουμε, αλλά και δεν νομίζω ότι θα μας κάνουν σοφότερους αν τους ακούσουμε.

Το σημαντικό είναι επίσης να προβούν σε μια πιο σοβαρή σύνθεση του προγραμματικού τους λόγου ώστε να καταστεί αντικειμενικός και εφικτός, ως θα έπρεπε κι όχι αντιδραστικός, και συνάμα φοβικός όπως είναι σήμερα, διότι αν αλήθεια πάρουν τη πρώτη θέση με βάση τη  τελευταία δημοσκόπηση που τους δίνει πάνω από 23% και με 7 κόμματα στο κοινοβούλιο και με δεδομένο τον εκλογικό νόμο που δεν μπορεί να αλλάξει θα έχουν μάλλον μια κοινοβουλευτική πλειοψηφία που θα τους επιτρέψει να κυβερνήσουν.

Ας ελπίσουμε να τα καταφέρουν διαφορετικά τα πράγματα θα γίνουν τραγικά για τον λαό.